Κράτος Δικαίου Φορολογικής και Εργασιακής Διοίκησης

Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις περί διατάξεων Φορολογίας Εισοδήματος και Εργατικής Νομοθεσίας θα ήθελα να σχολιάσω πως οι Αμερικανοί Θεωρητικοί του δικαίου φαίνεται να γνωρίζουν καλά το έργο του Αριστοτέλη τουλάχιστον αν κρίνουμε από τον αριθμό των αναφορών τους στο έργο του.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιρροής του Αριστοτέλη στη σύγχρονη Αμερικάνικη νομική θεωρία είναι η περίπτωση του θεωρητικού και δικαστή Richard Poshner του οποίου οι εκτεταμένες αναφορές με θέμα τις θεωρίες περί κράτους στα Ομηρικά Έπη τον έφερε να κατηγορείται από συνάδελφό του πως είχε ερμηνεύσει λάθος ένα χωρίο του Αριστοτέλη διότι είχε χρησιμοποιήσει μια προβληματική μετάφραση των πολιτικών. Όταν ο Poshner διαπίστωσε πως η κριτική ήταν ορθή αποφάσισε να μάθει αρχαία Ελληνικά για να έχει τη δυνατότητα να διαβάζει τον Αριστοτέλη από το πρωτότυπο.

Έχοντας αντιληφθεί τη Νομική Εξειδίκευση της ηγεσίας των Υπουργείων μας θα πρότεινα να παραδειγματιστούν από τον Poshner και να μάθουν τη «γλώσσα» των Λογιστών για να μπορούν να διαβάσουν να κατανοήσουν και τελικά να ερμηνεύσουν τα προβλήματα της αγοράς και των πολιτών της δηλαδή του Επιχειρηματικού κόσμου, των εργοδοτών αλλά και των εργαζομένων. Στη συνέχεια θα ήθελα να τονίσω και να υπενθυμίσω μέρος από τις βασικές αρχές της θεωρίας περί δικαίου όπως αυτή αναπτύσσεται στο θέμα που βρίσκεται στα Ηθικά Νικομάχεια στο πέμπτο βιβλίο . Αυτό που ενδιαφέρει τον Αριστοτέλη είναι η λεγόμενη πολιτική Δικαιοσύνη δηλαδή ουσιαστικά η οργάνωση της κοινωνίας που οι άνθρωποι θα μπορούν να συμβιώνουν ελεύθεροι ομαλά μέσω δικαιικών θεσμών. Μία από τις σημαντικότερες συμβουλές του Αριστοτέλη στη θεωρία δικαίου είναι ο διαχωρισμός της δικαιοσύνης σε διορθωτική και διανεμητική . Η πρώτη έχει σαν σκοπό να επανορθώσει την αδικία, ενώ η δεύτερη έχει ως σκοπό τη διανομή των αξιωμάτων των αγαθών αλλά και των υποχρεώσεων των μελών μια κοινωνίας . Ως εδώ λοιπόν έχω αποτυπώσει αποσπασματικά , με πολλά κενά και εντελώς περιληπτικά, μέρος της θεωρίας του Αριστοτέλη για το δίκαιο.

Προτείνω στη Ελληνική Πολιτεία να αναπτύξει τα αίσθημα του κράτους δικαίου όπως ο Αριστοτέλης μας διδάσκει και να κάνουμε πράξη τις θεωρίες του που έκτος από τη διαχρονικότητα, έχουν ως σκοπό τη ευημερία και θέτουν τα θεμέλια μια σύγχρονης θεσμικής θεωρίας που βασίζεται στη ορθολογική επιλογή.